Zmiany, zmiany, zmiany

Mam spore grono kolegów, koleżanek i znajomych, którzy w wieku czterdziestu paru lat mają "odchowane" dzieci i zmieniają tryb życia. To "odchowane" nie oznacza oczywiście, że już się wyprowadziły z domu i usamodzielniły. Po prostu są to już "zaawansowane" nastolatki czy nastolatkowie (ewentualnie studenci), które mogą zostać same w domu bez ryzyka katastrofy czy narażenia się na jakąś odpowiedzialność związaną z zaniedbaniami opiekuńczymi. Ba, co więcej, taki stan chwilowego wyoutowania rodziców jest przez nich bardzo pożądany: wolna chata, pizza, itd. 

Sytuacja ta pozwala ich rodzicom na weekendowe wypady - w góry, do spa, na rowery (w góry albo do jakiegoś parku narodowego lub krajobrazowego). Co więcej, niektórzy z nich wracają do swoich hobby sprzed lat. Jeśli jest to związane z jakąś aktywnością fizyczną - zapisują się do grup, bo to zawsze raźniej, jeśli np. z rowerem to próbują się umawiać ze znajomymi. Niektórzy hobby rozwijają na kursach. Inni zapisują się na podyplomówki, albo na studia. W sumie nie jest to głupi pomysł. Na ZUS liczyć nie można, więc póki starcza sił i są chęci, czemu by nie ogarnąć kolejnego zawodu? Tym bardziej, że wybranego po dłuższym przemyśleniu tematu niż z 20 lat wcześniej...

Ja także zapisałam się na kurs. Miałam zamiar rozwijać moje zainteresowania sportowe, ale pogoda w tym roku jest tak kiepska, że porzuciłam nadzieje na aktywność na świeżym powietrzu. W zamian rozwijam zainteresowania pozasportowe w ciepłej sali :) Pochwalę się co robię, jak trochę tam wytrzymam, a najchętniej jak będę miała jeszcze jakieś sukcesy. Na razie jestem zachwycona i tym, że się "ruszyłam" i atmosferą na kursie. 

Okazje się też, że rodzina może beze mnie przeżyć parę godzin. Z głodu nie poumierali. Krzywda im się nie stała. Wszystko w porządeczku ;)

Może napisze mi ktoś w komentarzu - jeśli jesteście również w tym nieco dziwnym wieku lub Wasi znajomi - czy Wasze doświadczenia są podobne, czy raczej taki leżing kanapowy? Będzie mi naprawdę miło wymienić doświadczenia :)